Masai North Conservancy

Kenia

We vliegen vanuit Kaapstad om 6 uur in de morgen naar Nairobi via Johannesburg.
Tijdens de overstap ontstaat er chaos. We worden aangehouden bij de douane waarbij er ons wordt verteld dat er geen steps mee mogen door de douane. Ze moeten worden ingecheckt.

Nou moeten jullie weten dat sinds mensenheugenis mijn kinderen met steps reizen. Ze racen hiermee over vliegvelden, door steden en zorgt voor veel hilariteit alom.

Nadat wij hebben proberen uit te leggen, dat 1, het een connecting flight is waardoor er tussentijds helemaal niks valt in te checken, 2, wij de hele wereld over zijn gereisd en ik nog nooit ergens een bord heb zien staan met “verboden voor steps”, 3 , dat onze vlucht over 15 min vertrekt en wij haast hebben. De man blijft onverbiddelijk waarna mijn geduld op raakt en ik hem in een zin “are you crazy” betitel. Dan slaat de vlam in de pan.
Schreeuwen, dreigen, handgebaren etc….
Ik besluit het op een lopen te zetten te samen met mijn kinderen richting het vliegtuig wat dreigt te vertrekken. Anne-Trije blijft natuurlijk staan, huilend, schreeuwend enz enz… Ik gil dat de komende vlucht gehaald dient te worden om de volgende dag naar de Masai te vliegen en dat die kosten aanzienlijk hoger zijn dan een aantal steps.
Helaas is dit tegen dovenmansoren.
Ik ren voluit door vliegveld met kind op mijn rug en 3 kids aan mijn zij, huilend waarom mama niet mee gaat.

Uiteindelijk aangekomen bij de gate blijken alle passagiers al in het vliegtuig en de bussen al weg. Omdat het niet kan vertrekken met onze bagage aan boord is er toch nog een opening. Inmiddels komt Anne-Trije aangerend, scheldend en wel weten we toch nog met z’n allen mee te komen op de vlucht.
Ik zal jullie verder de teksten onthouden over hoe Anne-Trije op dat moment over de lokale bevolking dacht…..


Aangekomen in Nairobi, Kenia staat de chauffeur van Tante Bibi (zus je Anne-Trije) ons op te wachten. Het is geweldig om te zien hoe weer een ander land in Afrika om gaat met de dagelijkse gang van zaken. In de rit naar haar huis, zien we een ongeluk naast ons gebeuren op de snelweg, waar 2 auto’s elkaar aantikken. Er wordt bijna een lokale voor z’n flikker gereden die probeert over te steken op een 5 baans snelweg. Welcome to Nairobi traffic.
We slapen een avond bij Bibi thuis en eten met haar en haar vent. Het is harstikke gezellig en boeken nog een weekend trip met z’n allen naar Diani beach die avond.

Maar eerst, de Mara North Conservancy
De volgende ochtend moeten we naar Wilson airport. Een kleine airstrip alwaar alle kleine vliegtuigjes vertrekken naar de verschillende airstrips in de bush.

Wij stappen met 8 passagiers in een Cessna Caravan naar Mara North. We verblijven in een van de Serian camps van Alex Walker. Geboekt bij Joris Smit van JorAfrica.
“Ngare” door Serian in Masai Mara North Conservancy. Er zijn hier maar 12 tented camps in een gigantisch gebied van de Mara.
Jongens, jongens, jongens dit is even andere koek.
Het vliegen er naar toe, het landen op de piepkleine airstrip in de bush, het ontvangst door de Masai. Niet normaal maar het wordt allemaal nog veel beter.
Nadat we nog geen 300 meter bij het vliegveld vandaan zijn komt er een luipaard uit de bush gelopen. Wat een prachtig beest. We volgen haar voor een min of 10 waarna ze verdwijnt in de dichte beschoeiing. Op weg naar het Camp, komen we single mannelijke olifanten tegen met gigantische slagtanden. Overal lopen springbokken, hartebeesten, Bluejeans Topi’s, zebra’s en ontelbare Thompson gazelles.
Ik durf het bijna niet te zeggen maar de safari’s van de afgelopen weken kunnen direct de eigen fotografische prullenbak in.

Aangekomen bij Ngare camp kijk je op een rivier vol met nijlpaarden.
Via een hangbrug kom je aan de overkant van de Mara River alwaar het camp is opgebouwd. 4 tenten dienen als suites en een als hoofd tent met zitjes en een grote diner tafel. Alle tenten liggen aan de Mara rivier, maar tent 4 waar Anne-Trije, ik en Trijntje slapen ligt aan het mooiste stuk. In het water voor onze neus leeft een grote familie nijlpaarden van ongeveer 30 stuks. Mensen, ik weet niet hoe vaak en hoe jullie op safari zijn geweest maar ik werd hier echt een beetje stil van.
Een groot schouwspel van slagtanden, geluiden, opspattend water enz….
Als je dan 10 meter naar rechts kijkt liggen er een aantal Nijlkrokodillen te zonnen. Of je de National Geografic binnenwandelt.

Terwijl ik dit schrijf kijk ik over die rivier uit met op de achtergrond mijn 2 oudste die huiswerk zitten te maken en de gedachte dat we straks nog gaan vissen vanuit een boomhut boven de Mara rivier en daar ter plekke lunch geserveerd krijgen. Even wakker worden vriend.

De eerste dag doen we in de middag nog een game drive, we hebben onze eigen Masai de komende dagen die ons overal vergezeld, Kipetu. Tijdens de drive is het echt ongelofelijk. Leeuwen, hyena’s, olifanten, giraffes, duizenden grazers, het houdt niet op.
Daarnaast zien we niet 1 andere auto. Je hebt het gevoel de enige te zijn op de open plains van de Masai Mara, sprakeloos zijn we….
In de avond dineert iedereen aan dezelfde tafel samen met Emily en Fraiser die het camp runnen. We kletsen en delen verhalen en drinken wijn tot 1 uur in de nacht. Wat een heerlijke plek.

De dagen daarop doen we een walking safari vergezeld van 3 Masai Krijgers voor het geval dat…… Je loopt tussen de wilde dieren een berg omhoog alwaar een Masai dorpje zich bevindt en je al hun koeien ziet grazen.
Hoe meer koeien, hoe rijker, hoe rijker hoe meer vrouwen, we zien een man met ongeveer 200 koeien en blijkt wel 9 vrouwen te hebben.

Boris stelt een hoop vragen maar nu hij deze mannen ziet draait het meneertje overuren.
S ‘middags maken de kids pijl en boog, met de Masai leren hoe ze vuur moeten maken met olifanten poep, een genot om naar te kijken.
In de avond, diner safari (een bordje opschoot onder een boom waarbij er op nog geen 20 meter een enkele Hyena in het gras komt liggen) waarna we 1,5 uur een leeuwin volgen die soms nog geen meter naast de auto loopt en die op jacht is. Helaas komt ze telkens net te laat bij de veel te snelle Tommy’s. Vlak voordat we bij het camp aankomen zien we nog een spotted genet cat, een werkelijk ongelofelijk mooie kleine katachtige. De enige klacht die wij nog zouden kunnen hebben, is het nog niet gezien hebben van een kill……

De volgende ochtend hebben we ontbijt te midden van de plains. We spotten een hyena jacht die helaas ook niet succesvol eindigt, voor ons dan.
Wederom leeuwen maar ook een groep leeuwinnen met kleintjes omringd door een groep hyena’s. Te gek!!
We spelen midden op de plains tijdens het ontbijt spelletjes buiten de auto want soms moeten de kids even hun energie kwijt, van uren zitten en staan in een open safari auto.

Dezelfde middag gaan we naar de “Treehouse” van Serian vanwaar we vissen op catfish en lunch geserveerd krijgen met uitzicht over de Masai. God mag weten hoe toevallig, maar ze trekken een fles witte Zuid Afrikaanse wijn open “Zonnebloem” een van de favoriete wijnen van Trij.
We vangen natuurlijk niks. Iedereen is veel te ongeduldig om te vissen bij ons. We besluiten terug te wandelen naar het camp, daar hebben de kids nog een afspraak met een masai dame om armbanden te maken.

Aan het eind van de trip is het gebruikelijk om je gids fooi te geven. Onze gids is Masai, je hoort nooit te vragen hoeveel koeien een Masai heeft. Wij hebben dat natuurlijk wel gedaan. Kipetu heeft er 4. De dag dat wij weggaan is het "Tommie dag". Ik besluit Kipetu zijn kudde uit te breiden met 25% als hij belooft zijn koe Tommie te noemen.
Zo geschiedde dat nu in de Masai Mara, Tommie de koe rondloopt.

De rest van de middag spelen we croquet en dineren met elkaar. De volgende ochtend vliegen we alweer terug naar Nairobi om daarna direct door te vliegen met Bibi en Robbie en kids, Taeke en Loulou naar Diani beach aan de kust onder Mombassa.

Mensen, leeg je spaarpot, ga dit doen!!
Wij hebben zo ontzettend genoten van al het moois en de reactie van de kids dat ik nu al weet dat een van de hoogtepunten zal zijn van onze reis.
Echt mede dankzij, Kipetu, onze Masai guide en het Ngare Camp van Serian. Je zou het Barefoot luxury in de bush kunnen noemen. Jij bepaalt, alles kan en niks moet.
Geregeld via joris@jorafrica.com