3 continenten in 3 weken

Lieve mensen,

Excuus voor het lange wachten maar “time fly’s when your having fun”.
We zijn het laatste verhaal geëindigd in de Maldiven.
Trij en de kids nemen afscheid van papa en vertrekken naar Thailand.
Ik vlieg naar Adam om 12 dagen voor de 50 ste verjaardag van een vriendje de wereld over te vliegen.
We zien elkaar weer als het goed is aan de andere kant van de wereld in Santiago de Chili. Ik over links en Trij en de kids via Sydney.
De carbon footprint van de fam Wijsenbeek zal de komende weken de wereldzeespiegel 1 cm doen stijgen.
Trij en de kids vertrekken naar Chiangmai en zien daar Lynne, onze oude aupair die 7 jaar bij ons heeft gewoond. Zij reist een weekje mee.
Ze gaan naar de olifanten bij “Patara Elephant Farm” een van de weinige waar redelijk tot goed wordt omgesprongen met de uitbuiting van deze beesten.
Bangkok, Pattaya het lekkere Thaise eten etc….
Daarna vertrekken ze naar Sydney waar ze naar een show gaan in de Opera House, de beroemde Sydney Harbour Bridge over wandelen. En er wordt gezwommen in het bekendste zwembad te wereld in Bondi beach.

In tussen gaat Papa een avond stappen in Havanna, daarna kiten in Bonaire. Het plan was daarna te gaan kiten in, Los Roques Venezuela, zeg maar de Maldiven met wind maar door de opstand tegen Maduro is het luchtruim gesloten en wijken wij uit naar de Grenadines om daar te gaan kiten, dat wordt nog vervolgd met een avond stappen in Cartagena Colombia waarna we terugvliegen naar Europa om nog 3 dagen te gaan skiën in Verbier. Dit levert een soort insomnia op met een alcohol vergiftiging, maar wel lachen!!
Dan vlieg ik via Zurich over Madrid naar Santiago en mis 2 x m’n vliegtuig waardoor ik over Bogota uiteindelijk toch op plaats van bestemming eindig.

Aangekomen in de W in Santiago blijkt dat een vrouw alleen met 4 kinderen heel anders wordt behandeld dan de gemiddelde gast. Mensen zijn blijkbaar verbaast over deze power lady en ze wordt overal verwend met upgrades etc…
Ze verblijven in een suite ter grootte van onze begane grond in Aerdenhout en hebben al 2 dagen niet anders gedaan dan Room Service en films kijken.

Iedereen is natuurlijk dolblij elkaar weer te zien en we trappen af om het volgende deel van onze reis te beginnen, Zuid Amerika.

Chili
Santiago is eigenlijk gewoon een prima stad die ligt tegen het Andes gebergte aan. Het gevoel doet aan als Windhoek in Namibië. Ik vind de 2 landen ook erg op elkaar lijken qua afstanden, natuur, bezienswaardigheden etc…
Wij vliegen naar het zuiden om een aantal dagen door te brengen in Pucon, een klein stadje aan de onderkant van de vulkaan waar veel Chilenen gaan skiën en hun vakanties doorbrengen. Het ligt eigenlijk aan de andere kant van de Andes t.o.v. Bariloche, het bekende bergdorp in Argentinië. De Argentijnse grens is ook maar tientallen kilometers hier vandaan. Het dorpje heeft een te gekke vibe, met leuke restaurantjes, terrasjes, winkeltjes etc… We slapen in een family Dome, zo een soort sterrenkijk koepel met veel glas zodat je s’nachts naar de sterrenhemel kunt kijken. Houten hot tubs naast je huisje, harstikke leuk. Magma Lodge heette het.
We willen gaan raften maar overal waar we komen mag je met de kids maar rapids 1,2 en 3 doen. Voor leken onder ons, dan moet je rechtop gaan staan in de boot wil het nog een beetje spannend lijken. Bij de volgende organisatie besluit papa daarom ook van onze oudste 2 een 14 jarige tweeling te maken en boeken de adult rafting voor de dag erna. Top beslissing, de kids vinden het geweldig moeten nog ergens van een hoge rots afspringen en gaan van verschillende rapids af waar we meters naar beneden vallen van de verschillende watervallen.

Na een paar dagen vliegen we via Santiago door naar San Pedro de Atacama, dorpje in de droogste woestijn in de wereld.
Dit is prachtig qua omgeving maar verder ook niet. Ze regelen allemaal excursies vanuit alle hotels terwijl je net zo goed zelf overal naartoe kunt rijden. Een excursie kost 25.000 terwijl het bij de gate het 2000 kost. Dit is typisch zo een dorp waar altijd over geschreven wordt in de lonely planet etc… maar 200km verderop ziet het er nog steeds precies hetzelfde uit.
Daarnaast is het geen plek om met jonge kinderen naartoe te gaan. De meeste excursies waren niet toegankelijk voor de kids. Een vreemde vorm van angst en bureaucratie zorgt dat de kinderen onder de 12 niet worden toegelaten. Volgens hun omdat kinderen last hebben van de grote hoogte.
Al met al wel een prachtige plek, maar veel meer dan sight seeing is er niet te doen.

Het leukste was drijven in het zoutmeer waar ongeveer 300 gram zout in zit per liter water. Het was zelfs lastig je schouders onderwater te krijgen.

Daarna zijn we 700km door de Andes gescheurd om aan te komen in Arica. Grensdorpje aan de kust bij Peru. Daar verbleven we in een te gek hotel, Hotel Apacheta
Werd gerund door 2 Hollanders.

Daarna verlaten we onze huurauto en huren een taxi die ons verder brengt over de grens met Peru in de richting van Arequipa
De volgende dag vliegen we naar Cuzco omdat we onderweg zijn richting Machu Pichu. We huren weer een auto, de beste manier van reizen!! Kun je gaan en staan waar je wilt en maak je de leukste dingen mee. Rijden richting Ollantaytambo, het bergdorpje van waar de trein vertrekt.
Onderweg eten we bij echt een te gek bergrestaurantje waar je buiten een hele grote open BBQ hebben staan waar ze uren lang een aan stukken gesneden varken roosteren en waar ze de lokale lekkernij klaarmaken “CUY”. Dit eet men het liefst op zon en feestdagen, onze welbekende lieve wollige Cavia!

In Ollantaytambo verblijven we op de beste plek namelijk, El Albergue. Het hotel op het perron zodat je vanuit je ontbijt tafel zo de trein in stapt. Ze hebben niet alleen de meest schattige kamers, groente tuin, spa etc… het herbergt ook nog het lekkerste restaurant van het dorp. 5 vliegen in 1 klap.

Nu Machu Pichu met al zijn makken. Alles wat met Cuzco, trein naar MP etc te maken heeft is duur. Het duurt lang, je moet overal een kaartje voor kopen. Het een moet in Dollars het andere in Soles, hier is het alleen cash daar is het alleen met Credit Card.
Het is eigenlijk een grote tourist trap.
Maar mooi is het wel, de treinreis er naartoe, met een kopje koffie en een taartje door de bergen omhoog. Daar aangekomen huren we een gids en gaan in sneltreinvaart in 1,5 uur door alles heen. Omdat de trein, de bus, de kaartjes zo lang duren moeten we een beetje haast maken onze trein terug te kunnen halen. Indrukwekkend is het zeker.

Dezelfde dag nog rijden we terug naar Cuzco, . In Cuzco zitten we in een heerlijk hotel waar we de kinderen proberen te overtuigen een avondje thuis te blijven zodat papa en mama voor hun 13e jarige huwelijk een avondje alleen kunnen gaan eten.
Nou doen een jacuzzi, clubsandwich met frietjes en een tv wonderen dus wij gaan lekker met z’n tweetje op stap. We zien al wandelend in de regen de stad en komen in een heerlijk restaurant terecht, genoemd naar Italiaanse pornoster en parlementslid Cicciolina.

De volgende dag vliegen we alweer naar Lima de hoofdstad waar we gaan zwemmen met de zeeleeuwen en waar we de kinderen meenemen naar Restaurant Maido, nr 7 op de lijst van de 50 beste restaurants in de wereld. Te gekken combinatie tussen Peruaans en Japans. We krijgen 11 gerechten met 11 verschillende wijnen en sake’s. Boris en Bella zijn erg onder de indruk. Boris noemt zijn stukje nigiri met scallops zelfs goddelijk!!

Dit zijn 2 te gekke dingen om te doen in een stad die verder totaal is vastgelopen door de vele auto’s en bussen. 10 miljoen mensen in een stad met een infrastructuur gemaakt voor Zwolle. Geen tram geen metro niks. Iedere rit van een paar kilometer neemt meer dan een uur in beslag. Dit wordt tevens een van de redenen dat we gedeeltelijk onze volgende vlucht gaan missen.

De volgende ochtend hebben we een taxi besteld om 8.30 om ons naar het vliegveld te brengen om 9.15 is hij nog steeds niet aanwezig en heeft mijn vrouw inmiddels het hele Melia personeel uitgemaakt voor debielen, eerlijk gezegd heeft ze nog gelijk ook maar het zou op een iets vriendelijkere toon kunnen. Mede te danken aan het feit dat we na terugkomst uit Maido erachter komen dat ze 3 verschillende oppassen hebben gebruikt voor onze 2 jongste.
Op het vliegveld aangekomen gebeurt er helemaal iets vreemds, de vrouw aan de counter heeft onze tickets gewoon uitgeprint en wil deze overhandigen als ze ons dan weet te vertellen dat het systeem reeds gesloten is en ze de koffers niet meer kan inchecken. Hier moet natuurlijk ook iedereen het ontgelden maar waarna mijn vrouw wel op het idee komt om zelf met 3 kids te vertrekken en mij met Bella en de bagage achter te laten. Scheelt toch weer 4 tickets! Die is ook altijd lekker op de kleintjes blijven letten, de topperrrrrr.

En hier zitten we dan in Hotel Arennas in Macora even 5 dagen op ons gat na al het gereis. Dit is een klein dorpje in de richting van de grens met Ecuador. Heerlijke plek alwaar we morgen met schildpadden gaan zwemmen. Vandaag lekker yoga voor de deur van onze kamer met de kids om 7 uur, om 10 uur paardrijden en om 1 uur pedicures voor iedereen. Als het aan mijn Trijtje ligt houdt het programma nooit op, gezellig is het wel!

Hier nog een paar dagen en dan vertrekken we richting Belize en Honduras, ben benieuwd.