Schatzoeken in Lake Wanaka

Hebben jullie wel eens gehoord van Geocaching? Wij niet onze campingburen wel en zij schreef het volgende: Uit naam van de Wijsenbeekjes kan ik jullie een update geven van de laatste 3 dagen als happy camper buufjes onder de zon (NOT). Het eerste contact werd gelegd door de kids. In hun beste engels werden de namen uitgewisseld. Ze begrijpen nog altijd niet waarom Stella plotseling Bella blijkt te heten. Vervolgens bleek dat de Wijsenbeekjes junior nogal hongerig waren en dus dankbaar onze ravioli oppeuzelden vergezeld met een heerlijk glaasje camperwater. Wij waren inmiddels wel nieuwsgierig naar de bijbehorende ouders en gingen op zoek naar een Camper met deuk. En jawel iets verderop achter de BBQ stond Wijsenbeek senior vakkundig worstjes om te draaien en moeders was al meer dan een uur onderweg om een salade te bereiden. We waren meteen verkocht door deze amsterdamse gezelligheid en smeekte of we onze (eveneens gekneusde) camper naast de hunne mochten parkeren. Zodat we later op de avond een potje zouden kunnen kaarten. Terwijl onze kroost veilig opgeborgen in de identieke campers lag te slapen. Een potje kaarten is er helaas niet van gekomen. Wel kregen we iets later (0:300) op de avond het verzoek van een medecamper of het alsjeblieft ietwat stiller zou mogen want ze kon echt niet slapen van de herrie?!?!!? Kortom het was gezellig en Hazes “hoogste tijd” was nergens te bekennen. In het kader van “de kids” vinden het zou leuk samen. Besloten we gezamelijk Wanaka in te lopen en onderweg een schat te zoeken via Geocaching. Na lang zoeken waren Anne-Trije en Bella de gelukkige vinders van een heus papiertje waarop alle namen vermeld waren van de voorgaande vinders. Dit moest gevierd worden met een borrel. Op de terugweg belanden we op de wekelijkse farmers market met een heerlijke houtovenpizzaria. Deze heerlijke pizza’s hebben ons helaas de nek gekost om tijdig (lees droog) bij de camper te komen. Gevolg Anne-Trije ging staan liften (wetlook) om de camper te gaan halen zodat 5 kids en bijbehorende ouders enigszins droog in een dompige camper konden gaan zitten. De plensbui bleek nogal hardnekkig en zette de volgende dag vrolijk door. Helaas voor het mooie uitzicht op 1100m op weg naar Queenstown. Daar aangekomen nog altijd regen. Daarom werd er collectief besloten om in de campingkeuken uigebreid te lunchen. Gelukkig was het weer ons beter gezin aan het einde van de middag en konden we met de gondel naar boven. Prachtig uitzicht over het 3e grootste meer van NZ dat ieder 5 minuten 12cm van getij wisseld. Nadat we veilig met helm een ouderwetse stoeltjeslift trotseerden konden we met de “luge” een leuk parcours naar beneden racen. We belanden bij een gezellig terras waar de kids met loopfiets en step naar beneden konden racen onder luid gejuich van plaatselijke kroeglui. Het diner werd verzorgd door de naastgelegen pizzaria in de kroeg. Dit bleek binnen niet al te lange tijd te veranderen in een soort gogo bar dus toen hebben we onze biezen maar gepakt richting camper.

Kortom ondanks de regen hollandse gezelligheid kent geen tijd……..!