Langebaan

Langebaan

Vanuit Franschoek naar Langebaan is ongeveer 2 uur. Daar aangekomen direct naar de kiteschool. Boris en Trije krijgen dezelfde middag nog les in Shark Bay. Een prachtige lagune die zijn naam eer aan doet, niet door witte haaien maar onschuldige kleine zandhaaien.
We slapen in “The Farmhouse Hotel” een hotel en tevens een museum, van memorabilia van SA en Langebaan. Gelegen op een top locatie uitkijkend over de baai.
Naast het hotel zit een kiteschool, KBC kiting. Adam, de eigenaar, runt dit tezamen met z’n familie, een Duotone kite-school. Ik raak al snel bevriend met Adam, maar ook met zijn moeder, dit is namelijk de eerste plek was ze verse, lekkere gezonde juices maken. Daarnaast zie ik z’n moeder een lekkere lentill salad eten en begin jaloers te vertellen dat wij helemaal klaar zijn met burgers andere rotzooi die je alleen maar terugvond op iedere kaart bij ieder restaurant buiten de grote stad.
Z’n moeder besluit iedere dag voor ons lekkere salades te maken met pompoen, noten, andijvie etc… Aan het eind van de week moet ik zorgen dat ik op tijd bij de school ben want anders zijn de salades al uitverkocht. Een nieuwe markt is aangeboord in Langebaan….
Adam z’n verhaal is nogal bijzonder en dat maakt hem bijzonder. 30 jaar oud, 2 kindjes, stage 4 lymfklierkanker en was getrouwd met beste vrouwelijke kite surfster in de wereld. Vrouw is aan de drugs geraakt en uit hun leven verdwenen, krijgt te horen van de doctoren dat hij uitbehandeld is en heeft net een nieuwe kiteschool geopend. Zijn ouders en zus besluiten uit Pretoria te komen om hem bij te staan met de school en het opvoeden van zijn kids. Dit maakt een onvergetelijke vibe naast het feit dat hij een topschool heeft met de nieuwste spullen, een boot en een heerlijke juicebar. Dus wil je leren kiten, daar is het een geweldige plek voor, ga naar https://kiteboardingcollective.com/

Helaas is er deze week vrij weinig wind. Boris heeft gelukkig door zijn gewicht nog aardig wat lesjes en daarnaast gaan wij rustig verder met onze culinaire toer.

Raar is het eigenlijk dat ik een verhaal schrijf voor onszelf en de mensen in Holland en dat het iedere x een grote opsomming is van een verzameling goede en bijzondere restaurants……

Die Strandloper
Via Adam komen we bij deze plek. Het restaurant lijkt op het jutters huisje op Vlieland. Het hele restaurant is gebouwd van rotzooi aangespoeld van zee. Je betaald een vast bedrag, mensen nemen hun eigen drank mee en er worden 12 gerechten gemaakt, die je zelf gaat halen op de plek waar het gemaakt wordt. De vibe is te gek, kids spelen op de rotsen en je kijkt uit over de Atlantische oceaan. Er zit een gitarist die ze uit de tandeloze, slechtste zangers van afrika hebben geplukt, het plaatje is compleet. De gerechten volgen elkaar op, de ene vis heeft nog meer graten dan de ander maar het wordt wel allemaal op geheel eigen wijze geserveerd.

Na een ochtend les van Boris kiten, wij op het terras van het hotel huiswerk makend, koffie drinkend de ochtend door komen besluiten we naar een vissersdorp te rijden,
Paternoster. Er schijnen hier 3 hele goede restaurants te zitten maar zijn gesloten van ma t/m woensdag. Gelukkig voor ons, is er 1 wegens een nationale feestdag toch geopend. Die Gaaitjie.
Dat niet alleen, er is live music er staan verschillende braaien met lekkernijen en een oester bar. We besluiten maar snel onze auto te parkeren en mengen ons in het feestgedruis. Flesje bubbels rosé, oesterplankje en de dag kan beginnen.

Op weg naar huis rijden we langs een bijzonder restaurant “Wolfgat”, van Chef Kobus van der Merwe. Moet echt een van de meest bijzondere rezstaurants in de wereld zijn. Uitkijkend over de baai van Paternoster, het krijgt absurde recensies op het internet.
Gek genoeg zitten er precies tegenover mensen op het terras van het meest bijzondere vakantie huisje wat ik tot nu toe had gezien. Ik besluit op de rem te trappen en te vragen of het te huur is. Nee was het antwoord maar of we dan maar een glas wijn kwamen drinken…Amanda Bekker en haar broer Johan met fam. Johan woont onder Rotterdam en heeft een shipping brokerage. We krijgen rooibosthee met Gin en gaan een uur of 5 later pas huiswaarts. Wat een gezellige bijzondere maffe dag weer.


Na Langebaan op naar Blouberg
Hopen op eindelijk wind….
Maar helaas…..
Beste Restaurant van Blouberg
Homespun by Matt!!!
Dit is er ook weer een om niet snel te vergeten. Blouberg zelf is betondorp aan het water. Het is niks maar wel de beste plek om te kiten en daarom zijn we hier. Maar de wind zit tegen. Een middag van 17.30 tot 19 uur kunnen varen. Thermische wind en komt pas laat in de middag. Dus op naar Matt, We komen aan in jurkjes, allemaal dezelfde natuurlijk en de mannen ook bijpassend. Ietwat overdressed op z’n zachts gezegd. Midden tussen de hamburgertenten en andere slechte tenten zit Matt. Hier wordt echt hogeschool gekookt, we zijn zeer onder de indruk. De cruchy Kudu en Matt’s special. Een Chenin Blanc die uitgekozen is als beste in de wereld…. De kids krijgen een sorbet als tussengerecht. Dat doet denken aan m’n jeugd.
Boris besluit zelf aan het eind van het diner nog een heel hoofdgerecht te bestellen. Nu is hij echt de enige uit de familie die je door een ringetje kunt halen, dus van mij mag hij.
Aan het eind van de avond boeken we gelijk maar voor een herhaling begin januari.

The homestead
Gelukkig hebben we af en toe ook nog wat serieuzere onderwerpen om over te praten.
Via Leon, een Zuid-Afrikaanse jongen die voor ons werkt bij Schoolkassa, komen we in aanraking met een straatkinderen project in Kaapstad. De oprichter Paul Hooper neemt ons mee naar 1 van hun locaties.
The Homestead in Khayelitsha, https://homestead.org.za/ voor diegene die interesse hebben.
Khayelitsha is een “township” met 500 duizend mensen. Ja mensen u leest het goed!!! 500K mensen. Midden in Kaapstad. Meeste huizen hebben geen stromend water, zijn niet veel meer dan golfplaten en ander bij elkaar geraapte rotzooi. Er staan om de paar honderd meter 10 dixies (mobiele wc’s). Het is ongelofelijk….. Kleine winkeltjes, barbershops , mensen op straat. Kids met 1 broek een shirt en 1 paar slippers…
Boris zijn gedachte maken overuren en stelt een 1000 vragen aan Paul.

Door de kerst zijn bij dit project veel kinderen niet aanwezig. Klinkt raar bij straatkinderen maar hebben vaak toch nog wel familie in andere delen van het land. Anne-Trije besluit voor de overige kids, kerstpakketten te gaan maken. We kopen de halve supermarkt en crazy store leeg en rijden met een wagentje volgeladen de township in.
We delen voetballen, rugby’s en kerstpakketten uit. De kids spelen. De tijd staat even stil. Trije en ik vonden het beide erg indrukwekkend en leuk om dit te zien en te kunnen doen.

In de middag zien we mijn nicht Bregje Wijsenbeek en haar man Amir met hun kids op een wijn estate buiten de stad. Leuk om Bregje weer eens te zien en van hun te horen hoe het leven zich hier afspeelt. We gooien aan het eind van de avond nog een paar koffers en kites bij hun in de garage want morgen vliegen we alweer naar Port Elisabeth en rijden dan in 8 dagen terug naar Kaapstad.

Heb er zin in!!